بعضی آدمها ،
انگار چوب اند…
تا عصبانی می شوند، آتش میگیرند
و همه جا را دودآلود میکنند،
همه جا را تیره و تار میکنند،
اشک آدم را جاری می کنند
ولی بعضیها این طور نیستند
مثل عودند
وقتی یک حرف میزنی که ناراحت میشوند، و آتش میگیرند،
بوی جوانمردی و انصاف میدهند
و هرگز نامردی نمیکنند.
این است که:
“هر کس را میخواهی بشناسی، در وقت عصبانیت، در وقت خشم بشناس .
امروز هرگاه خواستید کلمه ای #ناخوشایند به زبان آورید ، به کسانی فکر کنید که قادر به #تکلّم نیستند.
قبل از اینکه بخواهید از مزّه ی غذای تان #شکایت کنید ، به کسی فکر کنید که اصلاً چیزی برای #خوردن ندارد.
قبل از اینکه از همسرتان #شکایت کنید، به کسی فکر کنید که برای داشتن یک همدم ، به درگاه خدا #زاری می کند.
امروز پیش از آنکه از زندگی تان #شکایت کنید ، به کسی فکر کنید که خیلی زود هنگام ، به #بهشت رفته است.
قبل از آنکه از فرزندان تان شکایت کنید، به کسی فکر کنید که آرزوی #بچّه دار شدن دارد ، امّا #عقیم است.
قبل از آنکه شکایت کنید که چرا کسی خانه تان را تمیز نکرده یا جارو نزده ، به آدم هایی فکر کنید که #مجبورند شب را در خیابان بخوابند.
پیش از نالیدن از مسافتی که مجبورید رانندگی کنید ، به کسی فکر کنید که مجبور است همان مسیر را #پیاده طی کند.
و پیش از آنکه از شغل تان خسته شوید و از آن شکایت کنید به افراد بیکار و ناتوان و کسانی که در آرزوی داشتن #شغل شما هستند فکر کنید.
زندگی یک #نعمت است ، از آن لذّت ببرید ، آنرا جشن بگیرید و ادامه اش دهید!
آخرین نظرات