یا زینب کبری

ما سر کودکان داد میزنیم، آنها را تهدید می کنیم، آنها را نادیده می گیریم یا کتک می زنیم چون می دانیم هرگز ما را ترک نمی کنند، چون توانایی شکایت کردن از ما را ندارند، چون در هر شرایطی دوستمان خواهند داشت، چون زورشان به ما نمی رسد و جز ما پناهی ندارند و این یعنی سوء استفاده از قدرت خود و بی پناهی آنها.

چقدر ظالمانه است به ناتوان ترین و بی پناه ترین موجود زندگی خود که قرار است عزیزترین موجود زندگی ما باشد، آزار برسانیم چون قدرتش را داریم.