یا زینب کبری

روایت شده است امیرالمؤمنین(علیه السلام) مردى را دید که از روى دفترى دعایى طولانى را (به زحمت) مى خواند;
امام(علیه السلام) به او فرمود:

اى مرد خدا! آن خدایى که این دعاى طولانى را
مى شنود، به دعاى کم و کوتاه نیز پاسخ مى دهد (یعنى نیازى به خواندن این همه دعاى طولانى نیست) آن مرد عرض کرد:
اى مولاى من، چه کنم؟
فرمود: این کلمات (کوتاه و پرمحتوا) را بخوان:

اَلْحَمْدُ للهِِ عَلى کُلِّ نِعْمَة، وَاَسْئَلُ اللهَ مِنْ کُلِّ خَیْر، وَاَعُوذُ بِاللهِ مِنْ کُلِّ شَرٍّ، وَاَسْتَغْفِرُ اللهَ مِنْ کُلِّ ذَنْب.
ستایش خداى را بر هر نعمتى و از او خواهم هر خیرى را و پناه برم به خدا از هر شرّى و آمرزش خواهم از خدا از هر گناهى.