💠 عـلـمـــ پـویـا
🔹 بسیاری از بزرگان قبل از اینكه مطالعه كنند فكر می كردند!
بعضی از اساتید ما كه نگاه می كردیم چند جلد كتاب بیشتر نداشتند؛ كتابخانه امام رضوان‌الله علیه این‌طور بود، كتابخانه مرحوم علامه طباطبایی این‌طور بود، اینها چند جلد كتاب بیشتر نداشتند. اینها بیش از آن مقداری که به كتاب مراجعه كنند و مطالعه كنند، فكر می كردند كه چه می خواهیم بگوییم؛ موضوع چیست، محمول چیست، نسبت چیست، بعد شروع می كردند به مطالعه كردن. این‌طور نیست كه انسان همین كه وارد منزل شد كتاب پهن كند و كتاب ببیند، آن وقت این كتابی در می آید!
🔹 می بینید یك وقت كسی عوام است و درس خوانده، این مثل گُل های مصنوعی است كه او را معطّر كنند؛ یك وقت است نه، یك محقّق درس‌خوانده است، محقق درس خوانده تعاملی با كتاب دارد؛ یعنی یك مقدار فكر می كند، با فكر خود و عَرضه خود به سراغ كتاب می رود و با مؤلف گفتگو می كند، در نتیجه چیز خوبی به دست می آید می شود عالِم، نه یك عوام درس‌خوانده!
🔹 عالم كسی است كه فكر بكند و با صاحب كتاب تعامل و تدبّر داشته باشد تا یک محقّق بار بیاید. اگر محقّق بار آمد خودش هم می تواند كتاب بنویسد، می شود استاد بشود، نوآوری داشته باشد و حرف جدید داشته باشد، این می شود چشمه؛ اما اگر همه اش استخر بود و آب را از بیرون گرفت خب یك وقت باران نیامد یك وقت آب نیامد یا آن لوله آب بسته بود این خشك می شود؛ اگر از خودش چشمه‌وار بجوشد همیشه تر و تازه است.
💬آیت‌الله جوادی آملی
تاریخ 92/7/20
آخرین نظرات