دلنوشته
آقا!
ما باید به کودکمان میگفتیم
که جادۀ سرسبز بندگی
تنها و تنها از خانۀ تو عبور میکند
و اطاعت از تو، اطاعت از خداست
و دوست داشتن تو، دوست داشتن خدا
و روی گرداندن از تو، روی گرداندن از خدا.
اما تو کجای زندگی ما بودی
که بخواهیم نشان بچه‌هایمان بدهیم؟
مگر نشاندن لبخند روی لب تو
دغدغۀ ما بود
که بخواهیم این دغدغه را
در دل و جان فرزندانمان بدمیم؟
و مگر دوری از تو
بلای جان ما بود
که بخواهیم آن را بیندازیم در جان بچه‌هایمان؟
دیدی چقدر قصۀ بچه‌هایمان تلخ است؟
به قدری که با یک دریا عسل هم
شیرین نمیشود!
دریایی که میتواند این تلخی را
ضرب المثل شیرینی کند
تنها دریای عشق توست.
ما و فرزندانمان را غرق کن در این دریا، آقا!
آخرین نظرات